Гарадок Чарэя крыху старэйшы за Менск. Першы ўспамiн у летапiсе – у 1066 годзе. Зараз – проста вёска, якая не памiрае, але i не жыве напоўнiцу.
Monthly Archives: Жнівень 2021
Чарэйскае возера
Чарэйскае возера. Менавiта гэтае месца – ля Белай Царквы. Колькi бачыў – уваходы ў гэтае возера ўсюды такiя, пляжаў нямашака.
Лукомльскае возера
“Дзiкая” стаянка на беразе Лукомльскага возера. З вiдам на ГРЭС на супрацьлеглым беразе.
Continue reading
Лукомльская ГРЭС
Калi наблiжаешся да Новалукомля, дык здаля пачынаеш адчуваць – вось ён, энэргетычны цэнтар Беларусi. Чым блiжэй – тым мацней гэтае адчуванне.
Возера Абiда
Возера з крыху дзiўнаватай назвай Абiда. Кажуць, ёсць нейкая легенда пра волата Абiду. I назва гэтая легетымная ў беларускай мове, гэта не “крыўда”.
Панская купальня на Селяве
Зона адпачынку “Панская купальня” на возеры Селява – сапраўды цудоўнае месца, каб пакупапцца. Празрыстая вада i жоўценькi пясочак.
Здаецца, стаянка тая зроблена ў першую чаргу для рыбакоў. Ёсць нават лазня. Але калi я быў – то ўсё было зачынена, прадстаўнiкоў адмiнiстрацыi не вiдаць.
Зона адпачынку “Шып” на Селяве
Зона адпачынку “Шып” i яе ваколiцы на возеры Селява выглядае вось так. Звычайная стаянка, толькi дровы, здаецца, за грошы. Побач з вёскай Дубы.
Амкадор можа
У свой час даволi шчыльна працаваў з Амкадорам, але ўпершыню чую, што ў яго ёсць свая фiлiя ў Крупках.
Азёры Селява – Лукамльскае – Чэрэйскае роварам
Неяк возера Селява раней не траплялася мне на вока на мапах, хоць назву i чуў, канешне. Але гэтым разам я яе заўважыў i з’ездзiў паглядзець на тым тыднi.
Паколькi ехаць даволi далёка, дык адной Сялявы малавата – што там нейкiя 50 км ад электрычкi i вакол возера. Дадаў у трэк таксама азёры Лукамльскае, Абiда i Чэрэйскае, а таксама вiзiт у Белую Царкву.
Continue reading
Пошукi Блядкi
У адрозненне ад старэйшай сястры, возера Блядка нiколi назоў не мяняла.
Быць побач i не паглядзець – неяк неправiльна. Але ж не ўсё так проста.
Калi меркаваць па адсутнасцi сцежак да Блядкi – турыстычны патэнцыял возера не раскрыты. Гэткi брэнд дарма прападае!
Ледзве заўважыў вось гэтую сцяжынку не з першага разу, але i яна ўрэшце пайшла ў бок вялiкага возера Бляда.