Не ведаю чаму, але вешанкі – любімыя грыбы.

Проста знаходзіш “сваё” бярвенца і штовосень да яго метадычна прыходзіш.

Вакол процьма такіх да бярвенцаў. Але на іх нічога няма, а на “тваім” – яны, вешанкі.

Шчасцейка – знайсці новае бярвенца. Зрэдчас і такое бывае.